Дванајсепалачна зеница...

Абе бато окото ти е редок орган а сеа не знам дали од растењето зајача или нешо не е во ред со мојата сива маса али појасно почнаф да глеам на работите.станвам сабајле за на сколија и дали од ладното или до окото ќе да е али мали пингвини ми се плеткат околу нозе и патот до местото,каде што одредена машинерска направа треба да ме собери и фрли до местото кое е предодредено да ги обавам моите едукативни потреби,ми е прикажан како црно бел партизански филм.на сколија пак глеам зумирани сурати на професори како со мрдање на муцињата сакат да ми укажат некоја работа која дванајсе пати наишла на ignore од мојата сива маса т.н. мозок.се враќам од на сколија ама сеа ноќе и без потребната машинерија измачувајќи ги моите очи кои излачуваат капки вода за да се заштитат од битолскио студ се прицкам во својот склоп од матерјали кои би требало да ме заштитат од студот и очите правејќи круг од 180 наназад почнуваат да прикажуваат слики од мојот мозок кој што не би требало да се тука и јас така пливајќи цепам по машки разгазениот снег.стигнувам дома и го уклучвам мојот спој од електрични елементи,пластики и ламби кој што луѓето уживаат да го нарекуваат компјутер или П.еЦ.ејка и додека катодната цефка испуштајќи електрони кои ги осветлуваат моите длабнатини нанесени од времето на моите убави рачиња ги носам очите во статична положба чекајќи да помини здодевниот тон на чкрипење кој што го потврдува поврзувањето на мојата пецејка и светската глобална мрежа и ете сум....со помош на неколку пластики кој шо влегват натре ко ке го дојсиш прстот над ниф и извршиш притисок јас ко искуцаф и изнесоф овај филинг кој ме следи цел ден.се надевам дека е од ладното иначе не ќе да е на арно...